Μέσα από τη Φοιτητική Εκκλησιαστική Δράση, τότε, ο μετέπειτα π.Λεωνίδας έδινε ένα δυναμικό παρόν. Νυμφεύθηκε την γλυκύτατη Κατερίνα και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1982. Υπηρέτησε για πολλά χρόνια στην ενορία της Αγίας Παρασκευής στην Καλλίπολη. Μαζί με την πρεσβυτέρα του ανέπτυξαν ένα θαυμάσιο έργο, κοινωνικό και κατηχητικό. Κατόπιν μετατέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης και υπηρέτησε ως προϊστάμενος στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Νέας Σμύρνης.
Οι εποχές αλλά και οι αλλαγές στη ζωή μας, τον έφεραν στον Πόρο, στη Ι. Μητρόπολη Ύδρας. Ο ίδιος διατηρούσε κατοικία στην Καλλονή στον κόλπο της Επιδαύρου. Υπηρέτησε για χρόνια και πάλι σε μια εκκλησία της Παναγιάς. Στον Ευαγγελισμό του Πόρου. Ο Σεβ Μητροπολίτης Ύδρας του απένειμε το οφφίκιο του πρωτοπρεσβύτερου (31- 5-2018)
Πόσο έκπληξη ένοιωσα όταν τον είδα μετά από χρόνια σε συναντήσεις της Μητροπόλεως Ύδρας, σε συνάξεις και σε χειροτονίες. Διατηρούσε πάντα το χαμόγελο του και τη φυσική του ευγένεια. Και πάντα δίπλα του η Κατερίνα.
Τελευταία φορά τον συνάντησα ένα καλοκαίρι στον Πόρο στην παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Γιώργου Καλού. Ήταν ήδη φανερά καταβεβλημένος, αλλά το ίδιο ευγενής.
Σε ευχαριστούμε πατέρα Λεωνίδα για τα καλά σου λόγια, το αψεγάδιαστο χαμόγελο σου και την ανοιχτοσύνη της καρδιάς σου.
Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου.
