Τα χρώματα του δειλινού, η φωτεινή γιρλάντα, τα χρώματα του πλοίου, η ιδέα της διανυκτέρευσης ... αφήνουν τη φαντασία να ταξιδέψει και τη ψυχή να γλυκαθεί από την ομορφιά της στιγμής.
Από την άλλη πλευρά, αυτή που λέμε πεζή και καθημερινή, η παρουσία του βραδινού πλοίου που φωτισμένο συντροφεύει τα βράδια μας, σκορπά μια σιγουριά και ένα αίσθημα ασφάλειας για τους νησιώτες και όσους ακόμα αισθάνονται νησιώτες στην Αίγινα.....
Έτσι έλεγαν από παλιά.
Αν κάτι συμβεί έχουμε καράβι. Και το κάτι ήταν πάντα κάτι άσχημο! Και πόσες φορές το φέρυ μποτ δεν είχε λύσει κάβους και δεν φουλάριζε προκειμένου να σωθεί μια ζωή.
Ήταν τότε που κάθε βράδυ χειμώνα - καλοκαίρι διανυκτέρευαν στην Αίγινα και ένα και δύο ακόμα και τρία πλοία.
Εμείς, ας μείνουμε στην εικόνα του χρωματιστού και φωτεινού Απόλλωνα! Πραγματικά όπως λέει και κάποιος από απέναντι η παρουσία του βραδινού πλοίου ομορφαίνει το λιμάνι.
Εμείς απλά συμφωνούμε Κυριάκο!!!
