Ο ναός της "Παναγίτσας" στο λιμάνι της Αίγινας είναι μετά τον Άη- Νικόλα το θαλασσινό ο πιο πολυζωγραφισμένος και πολυφωτογραφημένος ναός της Αίγινας. Πολλοί ζωγράφοι έχουν αποτυπώσει στον καμβά τους το ναό ανάμεσά τους και πολλοί Αιγινήτες, αυτός όμως που συνδέθηκε εικαστικά περισσότερο μαζί του είναι ο Σπύρος Βασιλείου, η Μαρία Πωπ αλλά και πολλοί ντόπιοι δημιουργοί όπως ο Φραγκίσκος Κάππος και ο Δημήτρης Χατζίνας.
Ο ναός της Παναγίτσας στο λιμάνι της Αίγινας που εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου, αποτυπώθηκε μοναδικά από τον μεγάλο εικαστικό Σπύρο Βασιλείου ο οποίος έζησε στην Αίγινα. Ο όγκος του ναού εντυπωσίασε τον καλλιτέχνη καθώς και η γειτνίασή του με το λιμάνι. Είναι χαρακτηριστικό ότι και στους δύο πίνακες που φιλοτέχνησε ο Βασιλείου τοποθετεί σε πρώτο πλάνο ένα μεγάλο αλιευτικό σκάφος. Άλλωστε στο σημείο αυτό στη γωνιά του λιμανιού δένουν ακόμα μεγάλα καΐκια. Ο Σπύρος Βασιλείου μέσα από το έργο του ύμνησε το Αιγινήτικο τοπίο κι απ' ότι φαίνεται ο ναός της Παναγίτσας πρέπει να ήταν ο αγαπημένος του.
Η Παναγίτσα. Η μικρή Παναγιά. Η εκκλησία που μετά τον Άγιο Νικόλαο το Θαλασσινό, είναι εμβληματικός για το λιμάνι και το τοπίο γενικότερα της Αίγινας. Δεσπόζει ο ναός στην νότια άκρη του λιμανιού και μαζί με αυτόν του Αγίου Νικολάου, προστατεύει τους ναυτικούς και τους ταξιδιώτες αλλά και προστατεύουν και οι δύο μέσα στην αγκάλη τους, την αγκάλη του λιμανιού τα πλεούμενα των ψαράδων και των ανθρώπων της θάλασσας γενικότερα. Ο ναός με τον μεγάλο τρούλο και το επιβλητικό καμπαναριό που με το ρολόι του σημαίνει την ώρα, μπλέκεται χρωματικά με τα ξάρτια και τα άλμπουρα των καϊκιών, και των κάθε είδους σκαφών φτιάχνοντας μια μοναδική εικόνα νησιώτικου τοπίου.
Στην Παναγία αποδίδονται πολλά προσωνύμια. Ονόματα που μαρτυρούν την μεγάλη αγάπη προς το πρόσωπό της και της έχουν αποδοθεί μετά από κάποιο θαύμα που έκανε, από τον τρόπο ανεύρεσης μιας εικόνας της ή ακόμα και από τον τρόπο που έχει απεικονισθεί ή από τις φθορές που έχει υποστεί. Στην Αίγινα συναντάμε τη Φανερωμένη, την Ελευθερώτρια, τη Μυρτιδιώτισσα, την Πολίτισσα, την Χρυσολεόντισσα. Όμως μπορεί τα προσωνύμια να είναι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα, σε όλη την Ορθοδοξία, το πιό τρυφερό και γλυκό το συναντάμε στην Αίγινα.
Η παραλία της Αίγινας έργο της Μαρίας Πωπ.
Η "Παναγίτσα" από την Ειρήνη Κανά.