Με τις "Χειρολαβές" την καινούργια στιχουργική δουλειά της Λίνας Νικολακοπούλου συνεχίστηκε το Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας. Με συνοδοιπόρους της την εξαιρετική φωνή της Αργυρώς Καπαρού και το φωνητικό μέταλλο του Απόστολου Ρίζου χάρισαν στο κοινό της Αίγινας δύο μοναδικές βραδιές υψηλής ευαισθησίας, απαλών αποχρώσεων και ιδιαίτερης μουσικής ποιότητας.
Ακούστηκαν πολλά από τα γνωστά σε όλους μας τραγούδια που η στιχουργός έχει γράψει μαζί με το Σταμάτη Κραουνάκη, αλλά και άλλων συνθετών όπως των Θεοδωράκη, Τσιτσάνη, Σπανού, Νικολόπουλου. Με τη συνοδεία δύο μουσικών αλλά και ντυμένη με ευρηματικά βίντεο και εικόνες από τους δρόμους της Αθήνας η δίωρη παράσταση ξέφυγε από τα τετριμένα μιας μουσικής βραδιάς και ανέδειξε ευαισθησίες και αλήθειες που έχουμε ξεχάσει.
Γιατί σήμερα - και περισσότερο ίσως από ποτέ άλλοτε - έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από χειρολαβές για να μην γκρεμιστούμε στην επόμενη απότομη στροφή ή στο ξαφνικό φρενάρισμα της ζωής μας
."Εμάς που μας σταυρώνετε μπορεί να αναστηθούμε, μα όσοι προδότες γίνονται μονάχοι τους μπορούν να κρεμαστούνε", ήταν κάποια από τα λόγια στο τέλος της βραδιάς της Λίνας Νικολακοπούλου στους θεατές της και καταλαβαίνεις πόσο απλή μπορεί να είναι η αγάπη και μεις την κάνουμε δύσκολη. Και βέβαια με τι άλλο θα μπορούσε να κλείσει μια τέτοια βραδιά παρά με το τραγούδι: "Η κουπαστή".
."Εμάς που μας σταυρώνετε μπορεί να αναστηθούμε, μα όσοι προδότες γίνονται μονάχοι τους μπορούν να κρεμαστούνε", ήταν κάποια από τα λόγια στο τέλος της βραδιάς της Λίνας Νικολακοπούλου στους θεατές της και καταλαβαίνεις πόσο απλή μπορεί να είναι η αγάπη και μεις την κάνουμε δύσκολη. Και βέβαια με τι άλλο θα μπορούσε να κλείσει μια τέτοια βραδιά παρά με το τραγούδι: "Η κουπαστή".
Το φεστιβάλ συνεχίζεται απόψε με την "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη από το Βασίλη Βασιλάκη.
